ترس

از بس روزای خوب نداشتیم، از بس بدی اومده سرمون، همش منتظرشیم.

الان جای خوبی از زندگیم هستم، پروژه ام تا این مرحله اش جواب داده، چند تا اتفاق خوب دیگه افتاده و یک سفر خیلی عالی رفتم. کلی از دوستای قدیمیم رو دیدم، برگشتم با روحیه و شاد، و حالا پروژه ام هم داره بهتر ادامه پیدا می کنه.

ولی همش این ترس باهام بود که نکنه یه اتفاق بد بیافته. از بس که اینجوری بوده زندگی، از بس که بهمون گفتن پشت هر شادی یه غمه. نه این جوری نیست، زندگی در همه، خوب و بد با هم، ولی اگه تو محیط درست قرار بدی خودت رو، اگه فکرت رو درست کنی، اگه محیطت رو درست کنی، اگه خودت خودت رو نندازی تو چاه، اگه محیط و ادما اذیتت نکنن، اگه درست و سالم تلاش کنی، می بینی دلیلی برای بد بودن و اتفاق بد افتادن و ناراحت بودن نیست. می شه شاد بود و شاد موند و شاد کرد. گاهی هم اتفاقای بد خواهد افتاد که خواهند گذشت.

نوشتم که یادم بمونه. نوشتم که مثل بیشتر آدما فقط از درد و غصه ها ننوشته باشم. نوشتم که بدونم لحظه های خوب و شاد بیشتر ارزش ثبت شدن دارن.

هنوز

از پشت حادثه به فردا می رسم، هنوز

 خط خطی هایم را تکرار می کنم؛ همیشه و هنوز

حتی از لغت "هنوز" در شعرم، استفاده می کنم هنوز

شب را رج می زنم و صبح را، آغاز می کنم هنوز

...

از لغت " هنوز" خوشم میاد، فک کنم این سومین یا چهارمین شعرم  هستش که زیاد توش هنوز داره.

 " هنوز" مثل یه تعلیق می مونه، نشون می ده که یه چیزی  مدتیه در جریان هستش. " هنوز" هم غم و تلخی  یه نا امیدی رو داره، هم امید و چشم انتظاری یه تغییر و چشم انداز بهتر رو. " هنوز" هم خستگی از یه تکرار فرساینده رو داره هم لذت از انس با یک تکرار لذت بخش رو. " هنوز" هم ترس از تکراری رو داره که ممکنه ما رو از درون بپوسونه، هم اعتماد به نفس ناشی از آگاهی   از موقعیت حال  و آمادگی برایخطرات  احتمالی پیش رو به ما میده. " هنوز"هم نشون دهنده تکراری هستش که نماد تقدیر و اتفاقات و شرایط تحمیل شده به آدم از بیرون هستش، هم نشون دهنده اراده انسان به شناخت، تمایز و تغییر و حداقل شاید امید به این تغییر.

 و هنوز هم لغت " هنوز" معنی های جدیدی از خودش رو تو زندگی به من نشون می ده.  فقط سعی کردم این همه بار رو پشت این کلمه نشون بدم. کلمه ها به خودی خود هزاران داستانند...

نصیحت

آقا شما هرکاری کنید آدمای کس کش، کس کش هستن، آدمای خوب هم خوب.

ملت هم همیشه تمایل دارند طوری فکر کنند که ساده ترین و احمقانه ترین گزینه های پیش رو رو قبول کنند تا بتونند مدت ها تحلیلش کنند و فکر کنند و راجبش حرف بزنن، کسی هم دنبال حقیقت نیست.

طول می کشه شناختن آدما، به آدما زمان بدین تا خودشون رو نشون بدن. بعدش کس کشا رو بریزین تو سطل آشغال، خوباشو هم نگه دارید. نه به خاطر اینکه قضاوتشون کردین، یا به چه دلیلی چه کاری رو کردن، به این دلیل که حتی ارزش نداره به این چیزا فکر کنین. هرچیزی که حس می کنین درست نیست، دنبال دلیلش نباشین، وقت هم تلف نکنین، بریزینش دور. تو بدترین حالت اشتباه کردین دیگه.

اینکه بقیه هم چی فکر می کنند رو دایورت کنین رو تخم محترم.

خلاصه اینکه راحت زندگی کنین.

بکنیم

که بیخیال تموم اضافه ها تنهام 
مدام زندگی خنده دار را بکنیم...

...

فاطمه اختصاری